Wie is de burgemeester van Wezel....ezel....ezel...

Echo.......

Weer een echo gemaakt door de verloskundige. Vorige keer moest ik nog uitleggen dat de korrel van Uncle Ben onze spruit was, maar nu is het redelijk duidelijk te zien. Zelfs als vader-maagd zag ik meteen waar ik moest kijken en wat er te zien was.

Het kind-to-be heeft nogal een groot hoofd. Waarschijnlijk geërfd van papa-lief. Ook armen en benen zijn al te zien en met een beetje fantasie zelfs zijn PDA met daarop de verwachte datum van aankomst: 31 maart 2007.

We doen het niet....of toch

We hadden ons voorgenomen niets te kopen voor de drie maanden. De magische drie-maanden grens die klaarblijkelijk alleen in Nederland angstvallig wordt aangehouden. In alle ons omringende landen, wordt nu al uitgebreid feestgevierd, maar hier gaan we er vanuit dat het fout gaat. Wij niet, maar voor de zekerheid zouden we niets kopen tot na de derde maand. Maar ja....dan loop je door EuroDisney in Parijs en je ziet ineens een leuk Tijgetje pakje. Met voetjes en staartje inclusief. En dan ga je dus voor de bijl. En gewapend met een Tijgetje pakje (en een berepakje van de H&M opde Boulevard Haussmann, dat konden we gewoon niet laten liggen) ga je weer terug naar huis.

Daar denk je nog eens even na over je voornemen om nog niets te kopen. Je denkt: 'ach, dat ene dingetje' en je legt je twee pakjes bij het bad, de tummy tub, het behang voor de baby kamer, het ledikantje en de commode en gaat over tot de orde van de dag.

9 weken

Iets te laat, maar we zijn er toch....9 weken. Onze kruimel is nu 'al' 3 centimeter groot en 2 gram zwaar. Als je dit zouden doorrekenen naar mij, met mijn 167 cm, zou ik dus ongeveer 115 gram moeten wegen.....hmmmm.

Enniehoe: de eerste spierbewegingen vinden plaats. Schokkend gaan de armpjes en beentjes heen en weer. Er is al een klein neusje gegroeid. De geleerden spreken nu niet meer van een embryo, maar van een foetus.

Als, over een jaar of 20, de kleine bij een studentenvereniging gaat, zal hij dít stadium van foetus zijn nog goed herinneren.

Noem een naam

Natuurlijk zijn we zelf al druk bezig met het verzinnen van namen. En natuurlijk hebben we al een voorkeur. Maar laten we nu eens net doen alsof dit een democratisch proces is. Want misschien heeft iemand in de wijde web wereld wel een briljant idee. Dus bij deze de oproep: verzin een naam voor de ongeborene. We weten nog niet of het een jongen, een meisje of misschien wel allebei wordt, dus alle suggesties zijn welkom.

Even een opmerking voor Edwin, Kim, Fay en Tasnim: de namen Edwin, Kim, Fay en Tasnim vallen af. Sorry!

8 weken

We zijn 8 weken onderweg, 20% achter de rug. Ongeveer dan, want het zolang een baby tussen de 37e en 42e week wordt geboren, wordt dat als normaal beschouwd. Voor moeders kan het niet snel genoeg gaan; de misselijkheid en vermoeidheid strijden op leven en dood om de meeste aandacht.

We spreken inmiddels over een baby van maar liefst 2 centimeter. Het skelet begint zich te vormen. Nog niet van bot, maar van kraakbeen. Het is nu dus eigenlijk een half oor, of een neusvleugel. En wat bij onze jongste hond na anderhalf jaar nog steeds niet is begonnen: de hersentjes beginnen te werken. Nu zal het tijd zijn om bij de buik Mozart te draaien en de relativiteitstheorie van Einstein voor te lezen. Dan kan ik de inschrijving voor Nyenrode alvast de deur uitdoen. Of wacht.....hij/zij heeft nog geen oren....shit.

N-au Pair

Helaas.....het Europese een-zijn is nog niet doorgedrongen tot de kinderopvangregels. Als je in aanmerking wilt komen voor bijdrage van werkgever en overheid in de kosten, moet je een Nederlandse oppas voor je kind regelen. Een buitenlandse (zelfs EU-) oppas komt niet in aanmerking voor subsidie en dat maakt een Au Pair meteen veel te duur. Even ter indicatie: in ons geval zo'n 4 tot 5 keer duurder dan gewone kinderopvang.

Het wordt dus gewoon de kinderopvang om de hoek. Nu gaat het gelukkig maar om anderhalve tot twee dagen per week, dus het valt nog mee.

Maar toch is het jammer......

Oo Per

De opmerking dat mensen werken om de kinderopvang te kunnen betalen, verwacht ik niet vaak meer te horen. In de nieuwe regeling rondom kinderopvang betalen de werkgevers van de beide ouders 1/3 van de kosten en de overheid doneert ook een bijdrage. Met een niet te schandalig hoog inkomen, komt kinderopvang op ongeveer 1,40 per uur. Als je dan echt alleen voor de kinderopvang werkt, wordt je schandalig onderbetaald.

Wij willen graag een oppas thuis. Dat heeft als voordeel dat ons kind ook lekker in zijn vertrouwde omgeving blijft. Een leuke extra is dat de honden dan ook niet meer alleen zijn. We hebben twee Jack Russeltjes. Schatjes, maar soms een blok aan je been.

Ideale oplossing in onze beleving is een Au Pair. Er is alleen één drempeltje. Om in aanmerking te komen voor bijdrage in de kinderopvang, moet je gastouder geregistreerd worden bij de kinderopvangorganisatie. Dat is normaal gesproken geen probleem, de nieuwe regeling geeft je de ruimte om moeders, tantes en buurmeisjes in te schrijven. Maar als die tante nu een meisje uit het buitenland is, mag het dan ook? Daar zijn de mensen bij de kinderopvang nog niet uit. De wet wordt er nog eens even op nagelezen.

We houden u op de hoogte. Tips zijn altijd welkom. Goede Au Pairs ook.

Vakantie in gevaar

Over anderhalve week gaan we naar EuroDisney. Tenminste, als Lobke zich wat beter voelt. Want momenteel is het huilen met de pet op. Het lijkt alsof de misselijkheid elke dag erger wordt. We hebben vandaag nog maar 5 pakken koeken gehaald en er liggen nog 20 waterijsjes in de vriezer. Daar moeten we de avond maar mee doorkomen.

Ik heb inmiddels wat webmasters van baby-sites aangeschreven met een tip voor een hele leuke link. Deze dus......

7 weken

Er is weer een week voorbij. Het is nu 7 weken onderweg. De kleine, zeg maar rustig heeeel kleine, is ongeveer 1 cm groot. Het schijnt dat je nu al armpjes zou moeten kunnen onderscheiden. Aan het einde van de week moeten er handjes zichtbaar worden.

De misselijkheid is in alle hevigheid losgebarsten. Dingen die normaal eerste levensbehoeften zijn, zoals thee en yoghurt met fruit als ontbijt, zorgen nu voor anti-peristaltische bewegingen, ofwel kotsneigingen. Pannenkoeken, spritsen en ijsjes gaan er echter in als koek. En dan niet met één tegelijk natuurlijk.

Boekentip 1

De 134.564 boeken voor aanstaande moeders liggen vast al allemaal op het nachtkastje van je vrouw. Als je tenminste ook een aanstaande vader bent. Maar net als op school, moet je onderscheid kunnen maken tussen relevante informatie en paginavulling. Daarom zal ik als ik iets écht interessants tegenkom, dit even melden.

Bij deze dus. 'Help! Ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt' van Kluun is zo'n boek dat wel de moeite waard is. Voornamelijk omdat het een soort survivalgids is. Hoe de negen maanden zwangerschap te overleven. Want hoewel mannen geen bandenpijn krijgen en als het goed is minder last van gevoelige tepels, hebben wij het ook zwaar.

De twee basisregels van Kluun zijn:
1) meeveren. Niet star zijn en tegenstand bieden, maar meeveren.
2) woestijnpolitiek. In geval van stemmingswisselingen of andere stormen: stil blijven liggen met je buik op de grond tot het over is. Tegenstand heeft toch geen zin.

Kluun heeft mij niet eens betaald voor deze veren in zijn poepgat, dus geloof me als ik zeg dat het de moeite waard is.

Als ik weer iets handigs tegenkom, meld ik me.

Lekkere trek

Lobke at al drie tot vier potten augurken in de week, dus dat ligt niet aan de zwangerschap. Maar gelukkig zijn er toch twee dingen waar ze wel heel veel trek in heeft. Tegen de misselijkheid eet ze fruitijsjes, dat had ik al verteld. Ik zal geen merken noemen, maar je weet wel....van die Festini dingen. En olijven. Nou lust ik zelf ook graag Festini ijsjes en olijven (niet tegelijk), dus mij hoor je niet klagen.

6 Weken

We zijn nu zes weken zwanger. Het vruchtje in de buik heeft nu het meeste weg van een garnaaltje. 5 millimeter groot en minder dan 1 gram zwaar. Het groeiproces gaat nu razendsnel. Over vier weken is het 10 keer zo groot geworden. De aanvallen van misselijkheid nemen in hevigheid toe. Tenminste, dat zeggen de boekjes. Laten we hopen dat het meevalt. De voortekenen zijn echter niet best. Lobke is al niet zo lekker. Snel moe en misselijk. Augurken eten met potten tegelijk deed ze al, dus daar kunnen we niet veel aan zien. favoriet nu zjin water-vruchten ijsjes. Zonder merken te noemen: van die Festini dingen.

Uitzetlijst

Hoewel het kindje nog even op zich laat wachten, ga je toch alvast eens kijken wat je allemaal nodig hebt voor zo'n spruit. En daar wordt je, om de Smaakpolitieagent te citeren, niet vrolijk van. Natuurlijk wel van alle leuke spulletjes, maar niet van de evenzo leuke prijzen.

Gelukkig staat Ikea al voor je klaar met Zweedse degelijkheid met Taiwanese prijzen en zal een zaak die Baby-Dump heet ook de hoofdprijs niet opeisen. Maar al met al gaat de spaarstand per direct in.

Om alvast een head-start te krijgen heb ik voor € 1,49 een Superbaby slab gekocht bij de Zeeman. Je kunt hem maar vast in huis hebben.

Eerlijk zullen we alles delen....

Nee, ik begin nog niet over Sinterklaasfeestjes. Dat duurt me nog iets te lang. Maar wel roep ik lezers hier op om eerlijk te delen. Ervaringen delen. Onderaan de berichtjes kun je op 'comments' klikken en je eigen opmerkingen toevoegen. Dat zou ik erg leuk vinden. Ook andere opmerkingen zijn meer dan welkom. Hoe interactiever hoe beter.

Alvast bedankt!

ziek, zwak en misselijk

's Ochtends misselijk, ontzettend moe, nergens puf voor. Het gevoel alsof alles in slow motion gaat en alles je te veel is..... dat brengt zwangerschap met zich mee. Dat staat in alle boeken die je leest en overal op internet.

Wat al die schrijfsters vergeten, is dat pa daar ook last van heeft. Naar de verloskundige, die probeert de vrucht van je harde werk te vinden, is topsport. Geestlijke topsport. En daarna de hele familie af om het te vertellen....nee, een zwangere vrouw hebben is geen kleinigheid.

En dan moet het echte werk nog beginnen.

De echo is het bewijs

Mijn vrouw wilde wachten tot de verloskundige had gezegd dat we echt zwanger zijn voordat we het de wereld gingen vertellen. Zij moest het bewijs leveren met de echo. We hadden geen idee hoever we zouden zijn. het zou ofwel 5 à 6 weken zijn ofwel 11 à 12 weken. Het werd de eerste. 5 weken en vier dagen. Maar dat is een schatting. In dit stadium kan nog geen exacte datum geprikt worden. Maar de verwachting is dat de uitrekendatum 31 maart 2007 is.

Op de foto zie je een zwart ding. Dat is niks, alleen vocht. Het witte pieletje onderin het zwarte gat, dat is het kindje. 0,34 centimeter groot en met een hartwerking. Dat betekent dat er al iets klopt. Het beweegt!!

Twee roze streepjes

Woensdag 26 juli was het dan zover: een zwangerschapstest met twee roze streepjes. Eigenlijk was het nog geen tijd om te testen, maar Lobke moest naar de tandarts. Omdat je als je zwanger bent geen röntgenfoto's mag laten maken, wilden we voor de zekerheid toch even een testje doen. En wat schetset onze verbazing? Er verschenen twee streepjes in plaats van één. Nog twee testen later wisten we redelijk zeker wat de boodschap was.....we zijn zwanger.